بررسی اثر حلال و مدل های حلالپوشی در محاسبه ی ثابت های تعادل

آنیلین و مشتقات آن در حلالهای دیمتیلسولفوکسید و تتراهیدروفوران با استفاده از pkb در این تحقیق، محاسبهی مقادیر و b3lyp/6-31+g** نرمافزار گوسی 98 انجام گردید. انرژیهای فاز گازی برای این ترکیبات در سطوح نظری مدل ،(pcm) محاسبه شدند. انرژیهای آزاد حلالپوشی با استفاده از مدل قطبشپذیر پیوستار b3lyp/6-31+g* در همان سطوح (ief-pcm) و مدل قطبشپذیر پیوستار فرمولبندی معادلهی انتگرال (cpcm) قطبشپذیر پیوستار رسانا و uahf ،bondi نظری استفاده شده برای بهینهسازی در فاز گازی، محاسبه گردیدند. همچنین تأثیر شعاعهای اتمی و cpcm برای هردو حلال از دو مدل pcm بررسی شد. نتایج نشان داد که مدل حلالپوشی pkb در محاسبهی pauling شعاع dmso در حلال ،pkb بهتر است. از بین شعاعهای اتمی مختلف بهکار برده شده در محاسبهی مقادیر ief-pcm شعاع ،thf در حلال pkb بهتر بود. همچنین در محاسبهی مقادیر pauling و uahf از شعاعهای اتمی bondi اتمی از شعاعهای اتمی دیگر بهتر بود. قابل ذکر است که با انطباق مدلهای حلالپوشی و شعاعهای اتمی، مقادیر pauling اتمی کاهش یافتند. thf و dmso 0 به ترتیب برای حلالهای / 0 و 92 / انحراف مطلق میانگین به 88